U mnogim planinskim oblastima, kameni slojevi debljine više stotina i hiljada metara su savijeni i naborani bez lomova. Kako je to moguće ako su ti slojevi formirani odvojeno tokom stotina miliona godina i ako su već bili otvrdnuti?
Ako su se fosilni sedimentni slojevi zemlje taložili 460 miliona godina, onda nisu mogli biti savijeni bez lomova.
Otvrdnuti kameni slojevi su krti. Probajte nekad da savijete betonsku ploču da vidite šta će se dogoditi! Ali ako beton još uvek ima vode u sebi, može se lako oblikovati i modelirati pre nego cement otvrdne. Isti princip se može primeniti na sedimentne kamene slojeve. Mogu se savijati i naboravati brzo nakon taloženja, pre nego prirodni cement dobije šansu da poveže deliće u tvrdo i krto stenje.¹
Oblast oko Velikog kanjona je odličan primer koji pokazuje da je većina fosilnih slojeva formirana u kratkom vremenskom intervalu i da su se mnogi savili dok su još sadržavali vodu. U zidovima kanjona vidi se oko 1.370 metara fosilnih slojeva, konvencionalno nazvanih od kambrijumskog do permskog.² Oni su navodno formirani u periodu od pre 520 do 250 miliona godina. A onda, nekim čudom, ceo ovaj niz slojeva je se uvećao za više od 1.700 metara pre oko 60 miliona godina. Plato kroz koji prolazi Veliki kanjon sada se nalazi na oko 2.150-3.450 nadmorske visine.

Slojevi su formirani brzo i savijeni dok su bili mekani

Prikaz 1: Veliki kanjon sada prolazi kroz mnogo kamenih slojeva. U jednom trenutku su svi ti slojevi izdignuti na njihov sadašnji nivo (izdignutu, ravnu oblast poznatu kao Kaibab plato). Nekako je ceo ovaj skup savijen i naboran bez lomljenja. To je nemoguće ako je prvi sloj, Tapeats peščar, bio formiran u Severnoj Americi 460 miliona godina pre nego se savio. Ali svi ti slojevi bi i dalje bili relativno mekani i savitljivi da se sve to dešavalo za vreme relativno nedavnog globalnog potopa.

Prikaz 2: Ova pojava nije karakteristična za samo jednu oblast. Tapeats peščar obuhvata kontinente, a ostali slojevi veći deo planete.

Obratite pažnju – vremenski period od formiranja prvih slojeva u Velikom kanjonu (pre 520 miliona godina) do njihovog savijanja (pre 60 miliona godina) je 460 miliona godina!

Pogledajte slike nekih od tih slojeva na ivici platoa, istočno od Velikog kanjona. Ceo niz ovih otvrdnulih sedimentnih kamenih slojeva je savijen i naboran, ali bez preloma³ (Prikaz 1). Na dnu tog niza je Tapeats peščar debljine oko 30-100 metara. Savijen je i naboran za 90° (Slika 1). Slično je savijen i krečnjak Muav iznad njega (Slika 2).

Slika 1: Ceo niz sedimentnih slojeva koje preseca Veliki kanjon je savijen i naboran bez lomljenja. Tu spada i Tapeats peščar, koji je na dnu niza. (Na slici je jedan nabor od 90° iz istočnog dela Velikog kanjona.)

Slika 2: Svi slojevi kroz koje prolazi Veliki kanjon – uključujući Muav krečnjak koji je ovde prikazan – savijeni su bez preloma.

Međutim, navodno je trebalo 270 miliona godina da se ovi slojevi formiraju. Naravno da bi za to vreme Tapeats peščar koji se nalazi na dnu presušio i zrna peska bi se zajedno zacementirala, naročito ako je iznad njih nagomilano 1.220 metara kamenih slojeva koji ih pritiskaju. Jedino održivo naučno objašnjenje je da je ceo niz formiran u veoma kratkom vremenu – model iz Stvaranja govori da je za to trebalo manje od godinu dana, za vreme globalnog potopa iz Biblije. Dakle nikad nije bilo tih 520 miliona godina, a Zemlja je mlada.

Pojas za spasavanje

Koje rešenje predlažu pobornici teorije da je zemlja stara? Toplota i pritisak mogu učiniti tvrde kamene slojeve savitljivim, tako da oni tvrde da je to ono što se sigurno desilo u istočnom delu Velikog kanjona, da je gomila slojeva iznad pritisnula i zagrejala te stene. Ali tu postoji jedan problem. Toplota i pritisak bi te slojeve pretvorili u kvarcit, mermer i druge metamorfne stene. A ipak je Tapeats peščar i dalje peščar, sedimentna stena!
Ali ovaj problem je još teži za one koji koji pobijaju Božje relativno skorije stvaranje i potop. Tapeats peščar i njegovi ekvivalenti mogu se pronaći širom Severne Amerike (Prikaz 2)⁴ a tako i širom severa Afrike pa do južnog Izraela.⁵ U stvari, ceo sedimentni niz Veliki kanjona je integralni deo šest mega-formacija koje pokrivaju Severnu Ameriku.⁶ Samo je kataklizma kao što je globalni potop mogla nositi sedimente koji će ubrzano formirati debele slojeve širom nekoliko kontinenata jedan za drugim i u jednom događaju.⁷

Dr Andrew Snelling ima doktorat iz geologije na Sidnejskom Univerzitetu i radio je kao geolog-savetnik u istraživanjima u Australiji i Americi. Autor je brojnih naučnih članaka i trenutno je direktor za istraživanje pri “Answers in Genesis”.

(ovaj članak je prevod originala sa Answers in Genesis veb sajta)

Fusnote

1. R.E. Goodman, Introduction to Rock Mechanics (New York: John Wiley and Sons, 1980);
   Sam Boggs, Jr., Principles of Sedimentology and Stratigraphy (Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall, 1995), pp. 127–131.
2. Stanley S. Beus and Michael Morales, eds., Grand Canyon Geology, 2nd edition (New York: Oxford University Press, 2003).
3. Andrew A. Snelling, “Rock Layers Folded, Not Fractured,” Answers 4, no. 2 (April–June 2009): 80–83.
4. F. Alan Lindberg, Correlation of Stratigraphic Units of North America (COSUNA), Correlation Charts Series (Tulsa, OK: American Association of Petroleum Geologists, 1986).
5. Andrew A. Snelling, “The Geology of Israel within the Biblical Creation-Flood Framework of History: 2. The Flood Rocks,” Answers Research Journal 3 (2010): 267–309.
6. L. L. Sloss, “Sequences in the Cratonic Interior of North America,” Geological Society of America Bulletin 74 (1963): 93–114.
7. Za dalje proučavanje i informacije pogledajte:
   John D. Morris, The Young Earth (Green Forest, AR: Master Books, 2000), pp. 106–109. i
   Andrew A. Snelling, Earth’s Catastrophic Past: Geology, Creation and the Flood (Dallas, TX: Institute for Creation Research, 2009), pp. 528–530, 597–605.